Wat een dag. Om 11 uur richting Schiphol gereden. Schiphol was enorm rustig, inchecken en douane was zo gebeurd dus we hadden nog ruim tijd voor een bakkie en een broodje. Gelukkig was al het papierwerk ook in orde, dat was een beetje spannend want de qrcodes die voor eu gelden zijn niet van toepassing op reizen naar Jordanië. We hadden dus van alles vooraf moeten invullen en printen en dan hoop je maar dat het klopt.

Eerste vlucht verliep soepel, eten was goed te doen alleen het personeel was niet echt gezellig. Gelukkig was er wijn. Dat zal namelijk deze vakantie niet altijd het geval zijn.

Op Istanbul was het even sprinten naar de volgende vlucht en dat was best jammer. Wat een supermooi vliegveld met mooie winkels en horeca. Overigens ook een supergroot vliegveld dus de stappenteller heeft overuren gedraaid.

MVoor de tweede vlucht moesten weer alle papieren te voorschijn worden gehaald. Niet iedereen was zo goed voorbereid als wij dus het was wat rommelig. Yvon werd nog onderworpen aan een extra check, tas open, massage, monstertje voor explosieven en drugs etc. Ik mocht door, ze moesten eens weten :-).

Tweede vlucht was ook prima. Grote kist, wel wat oud. Het eten was prima en er was alweer wijn. Ik heb bij deze landen het motto, pakken wat je pakken kan. Personeel had er dit keer ook iets meer zin in.

Aankomst op Amman verliep niet helemaal soepel. Even leek het als een zonnetje te lopen dankzij onze agent maar bij de band was de koffer van Yvon er niet. Diewas dus apart gehouden voor een extra controle. Ik weet niet wat ze meesmokkelt maar tot nu toe lijkt niemand haar te vertrouwen.

Inmiddels zijn we in het hotel, steunkousen uit en tijd om te proosten dat we het hebben gehaald en dat het er eindelijk van is gekomen. Helaas was dat nu wel met appelsap en jus d’orange want hier hebben ze dus geen wijn.

Pakken wat je pakken kunt dus ;-).

Sorry voor de 2e keer sturen maar nieuwe volgers hebben dit nog niet gekregen.