Zoals ik al had aangekondigd gingen we in Aqaba vooral niks doen. Dat is aardig gelukt.

Yvon is voor de massage gegaan en ik eenrondje met een boot langs het rif.

Verders stond de dag in het teken van de klok vooruit kijken totdat het cocktailtijd was en een beetje hangen aan het strand. Bij het zwembad was het namelijk niet te harden van de hitte.

Ik heb wel het snorkelen ontdekt en dat is hier een stuk leuker dan in Nederland want ik heb verschrikkelijk veel mooi koraal en mooie vissen gezien, gewoon direct aan het strand waar je nog kan staan. Ik heb zelfs Nemo gevonden.

Het resort is mega, we weten eindelijk de weg naar onze kamer in 1 x te vinden. Helaas is het vanwege Corona heel erg rustig. Dat doet wel wat ongezellig aan. Op de dag valt het wel mee maar gisterenavond zaten we met anderhalve paardenkop naar een buikdanseres te kijken die van armoe maar naar Yvon en mij keek. De rest zat op zijn mobiel. Wij maar lief teruglachen maar eigenlijk wilden we weg want na bijna 2 weken Arabische muziek waren we wel bang voor gehoorschade.

Zo af en toe krijg ik nog appjes van Gasim uit Petra, dat hij me mist en dat ik snel terug moet komen of gewoon om even goedemorgen te wensen. Hij ziet mij wel zitten als vrouw 3. Ik vertel hem steeds dat ik graag nogeens terugkom met man en kind zodat hij ook mijn familie kan leren kennen.

Ik ambieer de positie van vrouw 3 ook niet. De vrouw die er als laatste bijkomt is de slaaf van de eerdere vrouwen, zo leek het. Denk dat ik voor die positie erg ongeschikt ben.

Morgen vroeg rijden we naar Madaba (uurtje of 4 rijden) om daar nog wat mozaïeken te bekijken en we hebben voor de zekerheid vandaag een extra cocktail genomen want je weet nooit wat er op de volgende bestemming voorhanden is.